Eating fruit with vegans and Colombians

In mijn vorige reisverslag schreef ik dat ik een mede vegan in mijn hostel had ontmoet en dat we met een andere vegan van youtube wat zouden drinken. Het was echt heel toevallig hoe we hier achter kwamen. Silvia (Roemeense meisje in hostel) en ik waren aan het praten en ze had het er over dat ze misschien engels lerares wil worden. Ik zei dat ik een meisje van youtube ken, dat in Bogotá Duitse les geeft. En Silvia bleek haar ook te kennen. Mijn volgende vraag was natuurlijk: 'ben je ook veganist' en dat was ze!
Ze zei dat ze contact met Nadja (meisje van youtube) heeft en dat we vandaag wel met zijn 3en kunnen meeten. 3 kwartier later stonden Silvia en ik bij het busstation, waar we Nadja zouden ontmoeten.

Nadja was echt super aardig, ze liet ons van alles in Bogotá zien, en vooral natuurlijk fruit. We besloten dat we veel fruit zouden kopen en dat in het hostel op te eten. Toen we naar het hostel liepen zagen we een plaza, we besloten om bij het hostel een mes en lepels te halen en het fruit op het plaza te eten.

Op het plaza waren we de enige buitenlanders en de enige die geen bier drinken en roken, maar enorm veel fruit eten. Dat zag er vast grappig uit.

Het is het beste als de volgende paar regels overgeslagen worden door volwassen:)

Op een gegeven moment vroeg Nadja wat wij van wiet roken vinden. Ik zei dat ik het wel eens doe, en Silvia ze dat ze het wel eens had gedaan, maar dat ze het niet lekker vond omdat het gemend was met tabak. Nadja zei dat ze in Colombia het niet mengen, en ik zei dat ik het wel eens wilde proberen. We waren natuurlijk op de perfect plek, en even later roken we wiet. Nadja en ik besloten om naar de 2 jongens toe te gaan om te vragen of we wat mochten. De jongens waren super aardig en gaven mij een enorme hand vol. Dat was natuurlijk veel te veel, dus Nadja vroeg of hij er een voor ons kon draaien.
We hoefden niet eens voor de wiet te betalen, dus we besloten ze uit te nodigen om ons fruit te eten. Dat was echt super gezellig, en even later kwamen er nog 3 vrienden van hun bij. Op een gegeven moment zei een van de jongens dat het niet eerlijk is; hij kan nog zo hard werken, maar heeft nooit de mogelijkheid om te reizen zoals wij. Daar waren wij het mee eens.

Iedereen weer meelezen:)

Om een uur of 10, toen ons fruit zo'n beetje op was, besloten we Nadja naar het busstation te brengen (we brachten haar zodat er een kleinere kans was dat ze overvallen zou worden) en daarna gingen we terug naar het hostel.

Nadja heeft trouwens een filmpje gemaakt en op youtube gezet, hier is de link: https://m.youtube.com/watch?v=T6O12AE4Jx4
Ik vind het zelf een heel leuk filmpje en een zeer geslaagde dag!

De volgende dag ging de bus om half 1. Het uitzicht was prachtig (ik zal foto's plaatsen). 'S nachts zag je dat de vrachtwagens versierd waren met allerlei lichten, om ze beter zichtbaar te maken, maar ze waren echt in alle kleuren en knipperden en alles. Ik snap trouwens dat de bus er 22 uur over doet. Meestal gingen we langzamer dan 50km en er waren enorm veel bochten omdat we door de bergen reden. Maar de bus was prima en de volgende ochtend om half 11 werd ik in Ipiales afgezet, daar nam ik een mini bus (€0.50) naar de grens. De grens oversteken was erg makkelijk, ik moest een stempel halen in Colombia, de brug over lopen en een stempel halen in Ecuador. Ik dacht dat mijn hele tas doorzocht zou moeten worden en dat er overal drugs honden zouden zijn.

Eenmaal officieel in Ecuador nam ik weer een mini bus naar Tulcan. In Tulcan, werd mij meteen gevraagd of ik naar Quito moest. Deze bus kost 6.50dollar, 6 uur rijden en hij zou over 5 minuten vertrekken. Deze bus heb ik genomen en na 6 uur prachtig uitzicht was ik in Quito. Daar heb ik meteen een ticket voor Cuenca gekocht, waar ik morgen om 22:00 heen ga.