Travelling is beautiful, but be careful though!

Gisteren was ik van plan om alleen naar het park te gaan, maar het werd een heel interessante lange dag!

In het park waren allemaal artesanias, maar ik vond ze veel te duur en het is ook niet handig om nu allemaal al dingen te gaan kopen. Ik besloot dus om naar het oude gedeelte van Quito te lopen. Op een gegeven moment kwam er een vrouw naar mij toe om te vragen of ik engels sprak. Ze komt uit Canada, en ging ook naar het oude gedeelte van Quito. We zijn dus samen gegaan. Toen we aan het lopen waren werd de mobiel van de Canadese vrouw bijna uit haar hand getrokken. Gelukkig schreeuwde ze heel hard en rende de man weg!

De oude stad was erg mooi, we gingen naar een markt en daar kon je op een natuurlijke manier alle negatieve energie uit je lichaam halen. De Canadese vrouw ging dat doen, ze moest achter een gordijn staan, haar broek en shirt uit doen en toen werd je een soort van gestreeld met brandnetels en andere planten en daarna met rozenblaadjes. Ze zei dat het echt werkte :p.
Hierna besloten we terug te gaan, onderweg hielpen we een Engels meisje met de weg vinden en wij liepen terug naar het park (parque Ejido). De Canadese vrouw ging naar haar hotel en ik besloot nog even in het park te zitten. Er kwam een jongen naast mij zitten, hij vroeg of ik Engels en Spaans sprak en of ik hem kon helpen met een papiertje vertalen. Dat wilde ik wel, en op een gegeven moment vroeg hij of ik een Engels woord op dat papier kon schrijven, dat deed ik, (En het viel hem op dat ik linkshandig was) en we praatten verder over verschillende soorten Spaanse accenten, LGTB (waar hij jammer genoeg niet echt open voor stond) en de paus en het geloof natuurlijk. Maar toen vroeg hij opeens, 'hoeveel vingers steek ik op?' En ik zag alles opeens super vaag en ik voelde me heel vreemd. Dus ik zei dat ik moest gaan, hij probeerde mij nog te volgen, maar ik zei dat ik de andere kant op ging en hij ging weg.

Ik wilde terug naar het hostel omdat ik me nog steeds vreemd voelde, maar toen zag ik opeens de coolste volkswagen T2, en de eigenaar verkocht schilderijen en coole juten tassen met zijn volkswagen T2 er op. Ik kocht zo'n tas en we raakten aan de praten ( we werden even onderbroken door een jongen, die vroeg of Juan ook marihuana had, maar dat had hij niet :p). Hij was echt super aardig en we praatten wel voor 1.5 uur. Hij vroeg of ik mee ging naar een restaurantje om thee te drinken. Ik zei dat ik dat niet zeker wist, omdat ik hem niet echt kende, maar hij zei dat het oké was en ik had het gevoel dat ik hem kon vertrouwen. Ik vertelde toen over de jongen in het park. En Juan zei dat het waarschijnlijk escopolamina (Nederlands: scopolamine) was, dat doen ze op papier en als je het aanraakt kom je in een soort trans en doe je alles wat diegene je vraagt. Zijn oma had het ook een x, en toen namen ze haar mee naar een bank, en zeiden dat ze geld moest opnemen. Ik denk zelf dat het bij mij niet werkte omdat ik linkshandig ben, en de escopolamina aan de andere kant zat. Gelukkig maar!
Om 6 uur ruimden Juan en ik zijn schilderijen op, deden ze in zijn auto en gingen naar het restaurantje om thee te drinken. Het was een Arabisch restaurant en de eigenaar en zijn zoons vonden mijn ketting helemaal cool, die met de hand en het oog. Want dat is Arabisch. Nadat we thee hadden gedronken gingen we nog naar een mooi plaza waar alle huizen geschilderd waren, heel erg mooi. En daarna bracht Juan mij naar het hostel. Hij vond het super jammer dat ik al moest gaan, en ik ook, haha. Maar we spraken af dat wanneer ik weer in Quito ben (ong. 3 maanden) dat we weer zouden afspreken en dat we dan in zijn coole busje naar de de Equator (volgens mij) gaan, de grens van het noorden en zuiden.

Om 22:00 vertrok ik van Quito naar Cuenca, ik zat naast een non :p. Om half 7 kwam ik aan in Cuenca. En kocht ik een ticket naar Gualaquiza voor de volgende dag 5:30