Spaanse les
Blijf op de hoogte en volg Sanne
30 Juli 2013 | Argentinië, Rosario
Hola amigos,
Vandaag bestond voornamelijk uit Spaanse les. 's Ochtends hadden we van half 10 tot 12 Spaans en 's middags van 3 tot half 6. Het Spaans begrijpen gaat al iets beter, maar spreken is erg lastig. Lotte en ik hebben samen Spaans met een paar Duitsers die een vreselijk Duits accent hebben als ze Spaans spreken. Ook een Amerikaanse jongen heeft een Amerikaans accent. Dat is wel grappig om te horen. Wij zullen vast ook een Nederlands accent hebben.
Onze Spaans lerares is heel aardig en erg grappig. Ze doet alles met grote gebaren waardoor je het Spaans beter begrijpt. Ze zegt steeds dat we de R moeten oefenen. Volgens mij geld dit alleen voor de Duitsers en Amerikaan, want in Nederland en Noorwegen spreken we de R uit zoals ze dat in Argentinië doen.
's Middags zijn we naar Parque Urquiza gegaan om te picknicken. Het was daar veel minder leuk dan in Parque Orono. In Parque Orono kon je namelijk waterfietsen, churros kopen, grote ballonnen kopen, frisbees kopen enz... Het was daar vol met mensen die mate dronken. We hebben daar ook nog gewaterfietst. Lotte, Lisa en ik gingen onder een brug door. Later hoorden we dat we drie keer werden omgeroepen, dat we daar helemaal niet mochten komen. Ze riepen het om in het Spaans dus wij verstonden dat natuurlijk niet.
In Parque Urquiza was eigenlijk niets te doen. Je kon alle voetballen.
De straathonden hier kun je trouwens gewoon aaien. Ze zijn ingeënt tegen rabiës en ze zijn erg tam. In het park bleef er steeds een hond bij ons. Als er dan een andere hond aan kwam ging hij steeds blaffen. Het leek dan alsof hij ons beschermde, wat niet echt waar was want hij wilde gewoon ons eten.
Er zijn hier twee mannen die dit kamp organiseren, waarvan je echt denkt dat ze zo uit de gevangenis komen. Toch zijn ze heel aardig. Een van hen vertelde dat je in Funes waarschijnlijk wel kon paardrijden. Ik heb geen idee wat voor stijl, want hij begreep mijn vraag niet.
Verder hebben we vandaag nog een workshop gedaan. We moesten in groepen overleggen wat je voor je familie kon meenemen uit je land en dit uitbeelden en er een foto van maken. Eerst kwamen wij aan met bijvoorbeeld stroopwafels, chocolade en een boek, maar zo moesten we niet denken. Uiteindelijk hadden we bedacht dat we hier eten kunnen koken uit eigen land, de taal aan je gastgezin kunt leren, muziek uit eigen land kunt laten horen en natuurlijk ook cadeaus kunt geven.
Adios!
Vandaag bestond voornamelijk uit Spaanse les. 's Ochtends hadden we van half 10 tot 12 Spaans en 's middags van 3 tot half 6. Het Spaans begrijpen gaat al iets beter, maar spreken is erg lastig. Lotte en ik hebben samen Spaans met een paar Duitsers die een vreselijk Duits accent hebben als ze Spaans spreken. Ook een Amerikaanse jongen heeft een Amerikaans accent. Dat is wel grappig om te horen. Wij zullen vast ook een Nederlands accent hebben.
Onze Spaans lerares is heel aardig en erg grappig. Ze doet alles met grote gebaren waardoor je het Spaans beter begrijpt. Ze zegt steeds dat we de R moeten oefenen. Volgens mij geld dit alleen voor de Duitsers en Amerikaan, want in Nederland en Noorwegen spreken we de R uit zoals ze dat in Argentinië doen.
's Middags zijn we naar Parque Urquiza gegaan om te picknicken. Het was daar veel minder leuk dan in Parque Orono. In Parque Orono kon je namelijk waterfietsen, churros kopen, grote ballonnen kopen, frisbees kopen enz... Het was daar vol met mensen die mate dronken. We hebben daar ook nog gewaterfietst. Lotte, Lisa en ik gingen onder een brug door. Later hoorden we dat we drie keer werden omgeroepen, dat we daar helemaal niet mochten komen. Ze riepen het om in het Spaans dus wij verstonden dat natuurlijk niet.
In Parque Urquiza was eigenlijk niets te doen. Je kon alle voetballen.
De straathonden hier kun je trouwens gewoon aaien. Ze zijn ingeënt tegen rabiës en ze zijn erg tam. In het park bleef er steeds een hond bij ons. Als er dan een andere hond aan kwam ging hij steeds blaffen. Het leek dan alsof hij ons beschermde, wat niet echt waar was want hij wilde gewoon ons eten.
Er zijn hier twee mannen die dit kamp organiseren, waarvan je echt denkt dat ze zo uit de gevangenis komen. Toch zijn ze heel aardig. Een van hen vertelde dat je in Funes waarschijnlijk wel kon paardrijden. Ik heb geen idee wat voor stijl, want hij begreep mijn vraag niet.
Verder hebben we vandaag nog een workshop gedaan. We moesten in groepen overleggen wat je voor je familie kon meenemen uit je land en dit uitbeelden en er een foto van maken. Eerst kwamen wij aan met bijvoorbeeld stroopwafels, chocolade en een boek, maar zo moesten we niet denken. Uiteindelijk hadden we bedacht dat we hier eten kunnen koken uit eigen land, de taal aan je gastgezin kunt leren, muziek uit eigen land kunt laten horen en natuurlijk ook cadeaus kunt geven.
Adios!
-
30 Juli 2013 - 08:04
Richard:
Leuk om dit later nog eens terug te lezen, als het Spaans heel makkelijk gaat. Kun je je niet meer voorstellen dat je het eerst zo moeilijk vond! Succes maar weer, vandaag!
XX
Papa -
30 Juli 2013 - 14:32
Piet :
De zogenaamde 'kamporganiseerders', waarvan je zou denken dat ze zo uit de gevangenis komen, blijken heel aardig te zijn. Zeker als ze vertellen dat je waarschijnlijk in Funes kan paardrijden. Kortom: het uiterlijk zegt nog niet hoe je 'echt' bent. Alweer een belangrijke levensles.
Lieve groet
pake Piet
-
30 Juli 2013 - 15:39
Marja:
Ola Sanne,
Aquí un mensaje en español. Que hacer un montón de cosas. Tener éxito con las clases de español?
Buen día!
el amor de la mamá x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
