Mendoza

16 april

Om half 5 's ochtends haalde Adriana mij op in Roldan. Mijn gastmoeder was al op, want ze ging rellenos en ensaladas maken. Ik gaf haar el huevo de pascua, want hier geven ze elkaar voor pasen een chocolade paasei gevuld met een soort m & m 's. Om half 5 begonnen Adriana en ik aan een lange reis naar Mendoza. Na een uur kochten we facturas in Sampacho. Ik had muziek gedownload op mijn ipad, o.a. Spaanse muziek, van Abel Pintos. Hij zingt heel mooi en mijn lerares had toevallig een cd van hem in de auto. Die hebben we op de heenweg 3x geluisterd.
Zoals jullie ondertussen weten drinken de Argentijnen mate, dat doen ze niet alleen in huis of in de tuin, neee..... Ook in de auto. En ik was de cebo, degene die de mate schenkt en serveert. Adriana vertelde dat als ze alleen rijdt, zij zelf de mate schenkt en drinkt.
Tijdens deze reis ben ik er achter gekomen dat de Argentijnen iets anders rijden dan ik in Nederland gewend ben. Er zijn veel wegen die in twee richtingen gaan, dus één waar wij op rijden en de ander in tegengestelde richting. In Nederland heb je die ook, maar wij halen daar niet veel in, want dan zit je op de weghelft van een ander. Hier doen ze dat dus wel, en niet alleen bij vrachtwagens of trekkers, maar de hele tijd. En dat is eng!!! Oja, niet met 50 kilometer, nee met 140!
Tijdens de reis hebben we ongeveer 6 keer moeten stoppen om de peaje (tol) te betalen, voor het gebruiken van de weg. Onze bedoeling was om te gaan lunchen in San Luis, maar er werd ons verteld dat Potrero de los Funes veel mooier is. Daar reden we over de racebaan van de formule 1 auto's (volgens mij). Funes was inderdaad erg mooi, veel groen. Daar heb ik ñoquis gegeten en Adriana canelones. Er waren wat stands met artesanias (handgemaakte spullen) en daar heb ik oorbellen met warda pampa gekocht. Toen we de provincie Mendoza binnenkwamen werd onze auto onderzocht en werd ons gevraagd of we groenten en fruit bij ons hadden, zo ja, dan moesten we het weggooien. We mochten doorrijden en toen we door de slagbomen reden werden onze banden nat gespoten. Dit alles om bacteriën en ziektes te beperken in het fruit dat ze hier kweken. Hierna was ik maar steeds opzoek naar de Andes, maar kon hem maar niet vinden. Uiteindelijk na 12 uur kwamen we aan in Mendoza stad. Het eerste wat we daar deden, was de vvv vinden en hebben we alles gevraagd wat we wilden weten. Daarna naar het hotel, douchen en daarna veel te laat het theater. We hadden de kaartjes niet kunnen bemachtigen want die waren al uitverkocht. Ze zeiden dat buitenlanders misschien wel binnen konden komen, dus dat probeerden we. Dus wij maar het theater en aan de eerste de beste muzikant die we tegen kwamen vertelde Adriana dat ik Nederlander ben en speciaal voor hun hier kwam. Het werkte en we mochten naar binnen, via de achteringang waar alle muziekanten zich klaarmaakten. Er waren nog aardig wat plaatsen vrij, en wij mochten vooraan zitten. We luisterden naar een symfonie. Om 11 uur gingen we eten bij Giovanni's. Dat was een kilombo!! 45 pesos voor een soep van water met wortel, aardappel en rijst en 50 pesos voor een halve pizza. De soep was de grootste afknapper!! Wij de ober aanhouden en vertellen dat we dit helemaal niks vonden en geen 45 pesos wilden betalen, toen gaf hij ons wat meer soep, maar het was echt vies. Daarna zijn we meteen gaan slapen, om de volgende dag naar Salentein te gaan.

Salentein is een wijnfabriek met wijngaarden, eigenaar is Mijndert Pon, een Nederlander. De reis er heen was erg mooi, we hebben de Aconcagua gezien, de hoogste berg van de Andes en van het continent Amerika. Bij Salentein aangekomen wilden we gaan lunchen, we hadden een half uur voordat de tour begon en wilden dus iets makkelijks eten. We bestelden een kaasplankje en Adriana nog twee empanadas. Het eten kwam 10 minuten voordat de tour begon en ik vroeg of we de tour maar 3 uur (i.p.v. 2 uur), dat kon. Ondertussen klaagde Adriana over het kaasplankje, dat wel erg klein was. De manager kwam erbij en die vond dat we gelijk hadden, we kregen het kaasplankje voor de helft en gratis dessert, dat ging beter dan gisteren. Ik zei voor de grap, 'dat is het verschil tussen Nederland en Argentinië'. Om 3 uur begon de tour en kregen we een film te zien over hoe wijn ontstond, daarna rondje wijngaarden en door de fabriek. In de fabriek mochten we rondkijken en wijnproeven. Toen de tour afgelopen was zijn we naar het museum gegaan, daar hadden ze o.a. Nederlandse kunst. Om 8 uur waren we weer terug in Mendoza, toen zijn we naar de artesanias gegaan en hebben we het hele plein leeg gekocht. Ik heb een ring met de zon van de Argentijnse vlag gekocht, een oorbel, een mok en een ketting voor beppe Tity. Daarna zijn we gaan eten en slapen.

Volgende dag zijn we 's ochtends naar de dierentuin geweest, de grootste en belangrijkste publieke van Zuid-Amerika. Ik ben geen fan van dierentuinen, maar hier hadden de meeste dieren ruimte en het was er erg groen. Daarna zijn we naar Cerro de la Gloria gegaan, hier ging San Martin te paard, met zijn leger naar Chili, om Chili te bevrijden, ook bevreed hij Argentinië en Bolivia. We hebben gelunched in het parque general San Martin, empanadas met patat. Toen was het bijna 2 uur en moesten we ons haasten om op tijd te zijn voor het paragliden! Om twee uur werden we opgehaald. De vrouw bracht ons naar een bar en van daar gingen we in een 4 x 4 naar boven. Ik met mijn westerse vraag, 'waar zijn de riemen?', mij werd verteld dat wie die niet nodig hadden, want als we snel uit de auto moesten was een riem niet handig, het zal wel. Voor 150 pesos mochten we foto's maken met een speciale camera, de foto's zouden zij dan naar ons sturen. Wij als armen, vonden dit wel veel (de vrouw die ons ophaalde wist niet waar ons b en b was en aan de telefoon hoorden we dat ze om 4 uur mensen uit het Hyatt moest ophalen), en kregen de foto's voor 100 pesos, het parapente kostte eigenlijk 750 maar voor ons 700. Toen kwam het moment dat we mochten paragliden, erg mooi en bijzonder! Vlakbij de Andes en boven de stad. Na het paragliden gingen we weer naar de artesanias, hier kocht ik een andere mok, oorbellen, een heel mooi ding voor in mijn haar, en jam van rode wijn voor mijn gastbroer en Adriana kocht voor mij oorbellen. Voordat we naar de artesanias gingen, zagen we een mooie winkel en daar kochten we 'un monton' (heel veel) ik kocht olijfolie voor mijn gastmoeder, wierrook voor mijn gastzus en voor mijn andere gastzus een flesje bier uit Mendoza, oja en een mate en bombilla. Na de artesanias gingen we naar een kerkje, hier zong een koor, dat was erg bijzonder. Na het koor gingen we eten, we waren opzoek naar een vegetarisch restaurant, maar dit was gesloten. Toen zijn we in Sofia gaan eten, hier hadden ze heel veel, uit allerlei landen. Boven de bar hingen bordjes met ben gelukkig in allerlei talen. Ook in het Nederlands, alleen stond er 'gelukkig ben'. Ik bestelde quesadillas met nachos en guacamole en Adriana bestelde Indonesische wok.

Zaterdag sliep ik langer en Adriana moest dingen nakijken voor school. Om 12 uur gingen we naar het aquarium, dit was erg klein, maar leuk om even rond te kijken. Hierna gingen we naar het museo fundacional. Hier vertelde een man over de huarpes (soort inca's) die hier waren, hoe Mendoza ontstond en met hem gingen we naar het aquaduct, deze had drie verdiepingen, de eerste was van de huarpes, de tweede was van de koloniën en de derde werd gebouwd in de tijd van Perron. Daarna gingen we naar een ruïne van de katholieken, hier was een begraafplaats en de belangrijksten liggen dichtbij het altaar en de armen dichterbij de straat.

Wat ik nog niet verteld had, is dat het in Mendoza bijna niet regent, ongeveer 2000 mm, in Rosario regent het zoveel in een paar dagen. Je zou dus denken dat Mendoza heel droog is, maar dat is het niet. De mens heeft asequias aangelegd, die door de hele stad lopen. Je moet opletten waar je loopt, anders heb je kans dat je er in valt (ong, 1m diep), ze lopen paralel aan de wegen en vervoeren het water uit de bergen.

We hebben geluncht in el club de la milanesa, hier hadden ze heerlijke vegetarische burgers. We zaten aan een tafel voor 15 personen we moesten deze delen met een koppel uit San Rafael (200km van Mendoza). Na de lunch gingen we naar een museum met moderne kunst, dit vonden we beiden niet mooi en we zijn snel weer weg gegaan. In dit museum zou 's avonds een optreden met piano en saxofoon zijn. Om binnen te komen moesten we melkpoeder kopen, dit moesten we ook voor de kaartjes voor het koor doen en die hadden we uiteindelijk niet nodig. We hadden dus geen zin om weer zoveel melkpoeder te kopen en kochten twee kleine zakjes. Adriana had cacao en bonen gekocht want die wilden we de vorige keer ook inleveren, maar dat wilden ze niet. Nu deden we de melkpoeder en de bonen en cacao in een plastic zak, de melk bovenop en ze zagen het niet!!! Het optreden was erg mooi, achter ons zat een paar dat super blond was. Adriana dacht dat het Nederlanders waren, maar ik verstond ze niet, ik denk dat het Scandinaven waren. Hierna zijn we onze spullen gaan pakken, gaan eten en slapen.

Zondagochtend om 8 uur vertrokken we, om 10 uur later in Roldán aan te komen. Het was weer een zenuwslopende rit met rechts inhalen, verdwalen, toeteren en 140 i.p.v. 40. Wij gingen echt 140 terwijl er op de borden 40 stond, niemand hield zich daaraan.

Al met al een super leuke vakantie gehad!