Zamora, Vilcabamba, Aleman, gringo's, falafel

Voor de meesten zal deze titel nergens op slaan, maar nadat je dit reisverslag hebt gelezen, is de titel een stuk duidelijker.

Zoals ik in mijn vorige reisverslag schreef, was ik van plan om naar Zamora te gaan. Zaterdag vertrok ik. James werd ook een beetje gek hier (hij is hier al 3 maanden en doet helemaal niks) dus hij wilde wel mee. We namen de bus om 6 uur 's ochtends. De rit duurde 4 uren en we kwamen om 11 uur aan in Zamora. Van daar wilden we liften naar Parque Podocarpus, maar zoals iedereen al zei, daar gaat niemand heen, alleen taxi's brengen je. We zijn dus uiteindelijk voor een taxi gegaan, die ons voor $4 bracht.
Daarna moesten we nog 15 minuten lopen (gedeeltelijk omhoog) met al onze spullen.
Op de camping waren we de enigen. Het regende en daarom mochten we onze tenten onder een afdak zetten, daar was ook een vuurplaats en we besloten een kampvuur te maken zodat James zijn plantains kon roosteren. Dit kostte nogal wat moeite maar uiteindelijk lukte het.
Nadat we hadden gegeten gingen we nog wat door het parque lopen en we hadden goede gesprekken. Toen ik James voor het eerst ontmoete vond ik hem echt super vaag, en hij praatte nooit, maar nu praatte hij echt veel en hadden we het over van alles en nog wat. Ondertussen was er nog een Schots stel hun tent aan het op zetten.
Zoals gewoonlijk gingen we vroeg slapen. En de volgende ochtend zei James dat hij de hele nacht niet geslapen had omdat het zo koud was, hij had ook alleen maar een super dunne slaapzak mee. Hij besloot alweer naar Gualaquiza te gaan, en ik kon hem niet overhalen om te blijven.
Ik besloot te gaan wandelen, eerst naar de beroemde waterval die daar is en daarna 1.5 uur naar boven naar el mirador. Dat was erg zwaar, het regende en de paden waren glad. Boven zag ik niet eens veel, alleen maar wolken (maar ik zag wel een eekhoorn) en de terugweg gleed ik 3 x uit.
Toen ik weer terug was, was het Schotse stel al weg. Ze gingen naar Vilcabamba, en ik was van plan daar de volgende dag ook heen te gaan.
Om een uur of 5 kwam er een Duitse jongen aan lopen. Hij had alle paden in een dag gelopen en wilde nu naar Gualaquiza. Echt toevallig want in Gualaquiza is helemaal niet zo veel te doen. Hij was ook vegan en ik besloot met hem mee te gaan (we zagen een kleine felgroene slang op de terugweg!). We waren dus van plan om naar Gualaquiza te gaan, maar bleek dat de bus pas de volgende dag om 5 uur 's ochtends gaat. Toen besloten we naar Loja te gaan, en van daar zou Leo (Duitse jongen) naar Cuenca reizen en ik naar Vilcabamba. Uiteindelijk had dit helemaal niet zo veel zin. Want Leo moest tot 4 uur 's nachts wachten en ik tot half 6. Dat was een lange nacht in het restaurant in het busstation in Loja. Leo is trouwens al een jaar in Ecuador, hij is engels leraar voor basisschool kinderen, maar gaat nu weer naar Duitsland om te studeren. Hij wil iets van International social work studeren, dit lijkt wel een beetje op wat ik studeer. Oja, en we hebben de hele tijd in het Spaans gepraat, dat moet vast grappig hebben geklonken voor iedereen om ons heen. Maar goed om 4 uur ging Leo dus naar Cuenca en hebben we afscheid genomen, maar we spraken af dat Leo een x langs zou komen in Wageningen, haha dat leek hem wel een coole stad.

Om half 6 nam ik de bus naar Vilcabamba, en liep ik naar het Rumi Wilco reservaat waar een camping is. Die dag heb ik niet veel gedaan want ik was veel te moe. Er kwamen nog wel 2 Nederlanders langs, ze fietsen door heel Zuid-Amerika!

De volgende dag zag ik dat het Schotse koppel er ook weer was. Dat was natuurlijk gezellig. Ik besloot naar het dorp te gaan en daar een beetje rond te kijken, maar uiteindelijk liep ik weer 1.5 uur naar boven naar het uitkijkpunt met een Fransman, haha. Ik had nog spierpijn van de dagen daarvoor maar het was het waard. Boven waren nog 3 Amerikanen, met een heel sterk accent. De voertaal in Vilcabamba is zo'n beetje Engels. En als je aan iemand uit Ecuador vraagt wat ze van Vilcabamba vinden zeggen ze,'bastante gringo's' (veel Amerikanen). Dat klopt dus, het is een soort van community met veelal oudere Amerikanen die daar wonen, het dorp staat bekend om het gezonde water, en iedereen wordt er oud.
Weer in het dorp, was ik opzoek naar een restaurant om te eten. Ik ging naar een Italiaans restaurant, de vrouw was super aardig, ik kreeg pasta met aubergine, brood en sla. Echt lekker! Daarna ben ik alle winkeltjes langs gegaan, maar ik vond alles veel te duur. En ben uiteindelijk weer terug naar de camping gelopen.

De volgende dag besloot ik weer naar het dorp te gaan. Er was een restaurant dat united Falafel heet, maar die was gisteren dicht, maar vandaag open! Ik kreeg falafel, hummus, pita broodjes en salade! Echt heeeeeel lekker! En toen ik uit het restaurant liep zag ik dezelfde rasta (dreadlocks) dude zitten als gisteren. Hij maakt zelf kettingen en maakte speciaal voor mij een ring. Hij wilde ook naar Nederland komen, driemaal raden waarom, haha. Ik kocht een super coole ketting met een turquoise steen, die uit Cusco kwam. Het toevallige was dat hij zei dat hij die gisteren maakte toen ik langs liep!

De dag erna ging ik alweer naar Gualaquiza, dat ondertussen 8 uur in de bus was. Toen ik bijna in Gualaquiza was kwam er een 11 jarig meisje dat met mij wilde praatten, dat was erg grappig. Het gesprek begon namelijk zo: Tu naciste aká? (Ben je hier geboren?) Y donde estan tus papas? (Waar zijn je ouders?) Tu vivis donde vive el papá Francisco? (Woon je waar de paus ook woont?) enzovoort enzovoort, maar ze was heel erg aardig, en ze weet nu een paar Engelse woordjes. Toen ik eindelijk 'thuis' was was de elektriciteit uit. Peter was er niet, en James zei dat er een man was, die $80 wilde en daarna de elektriciteit uit deed. Beetje vaag.
Oja, de taxi driver vertelde dat hij ook illegaal in de VS was, net als Franco, maar voor maar 1 jaar. Peter en James zijn trouwens ook illegaal in Ecuador, vooral Peter heeft allemaal ideeën, om illegaal in Ecuador te blijven.